શ્રીહરિ કર્તા, શ્રીહરિ હર્તા


લાખો હરિભક્તો ને બ્રાહમબ્રો જગે, આનંદ કરે, દર્સન, સર્ચ, સેવા-સમાગમનો થતુર્વિંષ લાભ લૂટે એવી તેમની ઉદણભાત્યના હતી. તેથી ડભઇ્તના આ મહાયણનું આવોજન ક્યું. ગુજયાત કાઠિયાવાડના બધાં જ ગાષડાંઓમા શત્સંગીઓને ઘેર વેર એ ણના આરમત્બ પ્રભુએ પાપા હતાં. આ ચજ્ઞના વિધિ-વિધાન માટે, મહણાજે સમ ભારતમાંથી ગ્રખર પોંડેતોને અને વિદ્ઠાનોને તેડવ્યા હતા. આજુબાજુના વિસ્તારના હજારો બ્ાલષ્સોને પહત વજ્ષમાં લિન હતા. સંવત ૧૮૬ ૬ના પોષ મહિનાના સુકલપક્ષનો આ સમય હતો. કુલ અઢાર દિવસ સુધી આ મહસજ્ન
ચાલ્યો. પોષ સુદી પૂર્તિમાના મહામંગલકારી દિને પ્રભુએ. મૂળ* શર્માને ભાગવતી દીશા આપી ઝુરધતીતાનદ એવું નાભ આપ્યું. ચક્ષ અંગેની જૂની નોંધ પરષી જાય છે કે કુલ ૩૬૦૦ મહત ઘઉનો લોટ, લાડુ બનાવવાની સામગ્રીમાં વષ્ણાયો હતો. આવો ભવ્ય અને મહાન યજ્ઞ કયારેય ચયો હોય એવું હશ કોઈની જ્માં નથી.. આ વહ અંનેની બધી તેયારી કરવાનું કામ શ્રી હરિએ સ. મુક્તાનંદસ્વાયી. સદ્‌. બ્ાહ્નંદસ્વામીને સોંપ્ુ હતું. મહા તો પરષહંસોને યજ્ઞ માટેની તૈયારી કરવાની આજ્ઞા કરીને મોકલ્યા, પતત ત્યા જઈને તૈયારીમાં ચું કરવુ સા અનો સારે તપા બતો સાયો સામાન કરમી સાયો 9 દેની રને સાજો 9 કયારે અષશો 9 વે પટે, કોને મર્ળીને બથી વ્યવસ્થા કરવી 9 વગેરે અનેક પ્રશના વિચારમાં જ/ આ સંતો હતા. પ્રભુના વષ્ને વિશ્યાસ રાખી તેઓ ડભાજ તો પહોંચી ગયા, પ્લ કોઈ જહતની તૈયારીનું તો કું જ ડેકાબું ન હતું. એક બાજુ દેષીઓનો વિરલ, હતો ને બીજ બાજુ સેંકડો ને હનો હરિભક્તોના સંથ ઉષ્રાછલ્પરી આવી જ રહ હતા. આ બલુ જોઈને સંતોની તો મતિ જ મૂઢ પઈ ગઈ, કારજ આવા મહાવશનું સમગ્ર આયોજન કરવું એ કાંઈ ખાવાના ખેલ ન હતા. સૌની શ્રદ્ધ અને ધીરજ તું તું થઈ રહી હતી. સું ચએે ? કેગ યસે….? ક્યારે યશે ? કોલ કરશે….? વગેરે પ્રશ્ર સંતોના દિલને કોરી ખાતા હતા. વજ માટેનો ઉત્સાહ જરૂર હતો પ્ત્ત તે અંગેની ભવ્ય તૈયારીઓ કેવી રીને કરવી તે અંગેની રૂ
ઉચાસૂઝ જડતી જ ન હતી. આવા ઉદ્ેગમયાં વાતાવરજામાં સરસતા કોલ પ્રગટ વે…? ત્યાં સૌના ગ્રમોનું નિરાકસ્ષ્ કરવા સૌને નિર્શિત બનાવવા શ્રીહારિ પોતે જ સત્વરે ડભાત્ પહોંચ્યા. જઈને તરત જ આ સંતોને મળ્યા. ચજ્ષની વ્યવસ્થા અંગેનું બલું નિરીકષબા કું. બધાનાં ખુખાણવિંદ અને અંતરના ભાવ ક્ષણવારમાં જ જાજી લીધા ને બધાને સાંત્વન આપતાં કહ્યું કે, ‘કોઈ પ્રકારની ચિંતા કરશો નહી. બધી જ તૈયારીઓ, શ્મયસર યઈ જશે.’ એમ પાંચ-દસ મિનિટના અત્યંત ટૂંક સમયમાં પોતાની દિવ્ય મ્તિના આકર્ષ્રમાં સૌને ખેંચી લીધા. વષની તૈયારી અંગેના બધા જ ગ્રશરોની ખૂઝવબ્ય ભુલાવી શૌધી. ટૂંક સમયમાં બધું આયોજન સમજવી દીષું. શાં હૈવાનાં ચિંતા અને ઉત્રેગ જહે કે પળમાં જ હરી લીધાં, સમગ્ર વાતાવર્માં કોઈ અનેરી મીઠાસ પ્રસરાવી દીધી. સૌનાં હૈયાં હલકસલ કરી દીધાં. ચલ કેય થરો 9 કયારે યર 9 કેવી રીતે ચરે 9 એ પ્ર તો સહુનેથ હતો, છતાં ‘હવે વક સંપૂ્ણપણો ભવ્ય ને સવોંષરી જ ચવાનો છે’ એવી ભાવના ને એવો વિશાસ સહન# જ ત્રગટી ગયાં. ચજ્ષ માટેનાં ઘી, ગોળ, ખાંડ, લોટ વગેરે ઢગલાબંધ કયાંથી આવવા માંડપો તેનો કોઈનેચ ખ્યાલ ન આવ્યો. પ્રભુએ, ઉતારાની, પાગરજાની, અરભરાની, રસોઈની, યજ્ષમંડષની, પીરસવાની, સમગ્ર-વક્ન અને ઉતારાના રક્ષાની વગેરે તમામ સેવાઓમાં રોન ટૂંક સવમાં જ” ઓતપ્રોત કરી દીધા. કઈને ખ્બર ન પડે એ રીતે વિલુતવેગે તમાખ જ્યવસ્થા શોઠવી દીધી. આમ સર્વ પ્રકારે કોઈ અદ્દભુત સરસતા સઝ દીધી. યોજના કરનારા, આયોજન કરનારા, વ્યવસ્યા કસ્નારા તો દુનિયામાં ઘત્તા પડપા છે, પલ્મ આટલી ઝડપથી, આટલી કુસબતદથી, સર્વ પ્રકારની ગોઠવલ્ કરીને, નાં હૈયાંમાં નિર્શિનતા ને પ્ફશતા પ્રગટાવી શ તો પુરુષેત્તમનારાયત્ત સહન્ાનઇસ્વામીનું «/ કામ હતું. કહો કે એજ, તેમની બેનખૂત સરસતા હતી. પ્રભુએ પોતાના આવા અનુપમ આએશર્ષમી નિર્વિધ્ને વક્ષ પાર પાડપો. વામામારી્રા દ્લ્રોના, પ્રભુનો પરઇભબ કરવાના દુ વિચારો સાકાર જ/ ન ચઈ ચાકયા. હજારો બ્રાહલ્ોને ખૂન જમાડી રમાડી સુકળ ્રમાજામાં દનદકિષ્તા આપી તુમ કર્ય. દશો દિસાઓમાં સ્વાખિનારાયખતનો જજલોષ ગુર રહ્યો ને વિજય ડંકો વાગી રહ્યો. આ બધું જઈ સૌ સતો અને મુક્તો તો ચાકિત ષઈ ગયા. કલ્પનામાંથ ન આવે એવું અદ્ભુત કાર્ય અત્યંત શ્ષરસતાપ્ર્ષક ટૂંક સમયમાં સચોટપો સિદ્ધ કરી બતાવ્યું. સૌનેચ ખ્યાલ આવી ગયો કે આ તો કોઈ નોખ્ય ને ન્યારા ત્રભુ છે. સૌના અંતરમાં એકી સાથે પ્રતીતિ કરાવી કે ત્રભુ જે કંઈ કરે છે તે સાહા માટે કરે છે. એ સર્ષ છે, કદર દી. સાધ દો. સ સાની સાટા સારા દી. થણા તી મારિ ઘા થો શસા સતી